Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
miarka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. miarkarce; lm D. miarkarek {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} coś, co służy do mierzenia; miara w zn. 2., przymiar : {{/stl 7}}{{stl 10}}Miarka stalowa, płócienna. Miarka suwakowa … Langenscheidt Polski wyjaśnień
miarka — Odpłacić komuś równą, tą samą miarką «odpłacić tym samym, odwzajemnić się» Dopełniła się, przepełniła się, przebrała się miarka zob. miara 1. Mierzyć kogoś, coś jakąś miarką zob. miara 3. Mierzyć kogoś, coś swoją, własną miarką zob. mierzyć 1.… … Słownik frazeologiczny
przebrać się — Przebrała się miara, miarka zob. miara 1 … Słownik frazeologiczny
miara — 1. Dopełniła się, przepełniła się, przebrała się miara, miarka; coś dopełniło miary czegoś, przepełniło miarę czegoś «jest czegoś, zwykle czegoś złego, więcej niż można znieść lub tolerować»: Miarka się przebrała i oczekujemy, że premier dojdzie… … Słownik frazeologiczny
miara — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. mierze {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wielkość uznawana za jednostkę porównawczą przy mierzeniu jednorodnych wielkości fizycznych : {{/stl 7}}{{stl 10}}Miara długości,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przebrać — dk IX, przebraćbiorę, przebraćbierzesz, przebraćbierz, przebraćbrał, przebraćbrany przebierać ndk I, przebraćam, przebraćasz, przebraćają, przebraćaj, przebraćał, przebraćany 1. «zmienić komuś ubranie, ubrać kogoś w coś innego» Przebrać dziecko.… … Słownik języka polskiego
miara — ż IV, CMs. mierze; lm D. miar 1. «wielkość przyjęta za jednostkę porównawczą przy pomiarach wielkości fizycznych tego samego rodzaju» Miary handlowe. Miara długości, objętości, powierzchni, ciężaru. Miary czasu. Układ, system miar. Wzorzec miary … Słownik języka polskiego
